1. Τι είναι Μύθος; Στην ενότητα αυτή παρουσιάζονται οι διάφοροι ορισμοί που έχουν δοθεί στο περιεχόμενο της έννοιας ”μύθος”, η καταγωγή και η λειτουργία του στο πλαίσιο μιας ορισμένης κοινωνίας, η διαφοροποίησή του από άλλα συγγενικά είδη ( θρύλος, παραμύθι ) καθώς και η διάκρισή του από την ιστοριογραφία. 2. Τελετουργική Σχολή του Κέμπριτζ Παρουσίαση της τελετουργικής προσέγγισης των αρχαιοελληνικών μύθων («Σχολή του Κέμπριτζ»). 3. Λειτουργική ερμηνεία του μύθου. Μελετάται η μετεξέλιξη της Σχολής του Κέμπριτζ σε λειτουργική σχολή. 4. Τελετουργίες αίματος και πυράς. Περιγραφή και ερμηνεία του περιεχομένου της θυσίας και της σημασίας της για τους θεούς και τους ανθρώπους στην αρχαία ελληνική κοινωνία. Έμφαση στις τελετουργίες του αίματος και της πυράς. 5. Η βία και το ιερό. Παρουσιάζεται η θεσμοθέτηση της βίας εντός της επίσημης ιδεολογίας της αρχαίας ελληνικής κοινωνίας και αναλύεται πώς ο τελετουργικά επαναλαμβανόμενος φόνος (θυσία) κρατά την βία έξω από τα όρια της κοινωνίας. Αναφορά στην θυσιαστική κρίση (R. Girard). 6. Ο μύθος του Οιδίποδα – Οιδίποδας Τύραννος του Σοφοκλή. Μελετάται η τελετουργία του φαρμακού και παρουσιάζονται τα βασικά σημεία του μύθου του Οιδίποδα του Σοφοκλή. 7. Φροϋδική ερμηνεία του μύθου. Παρουσιάζεται η φροϋδική ερμηνεία για την προσέγγιση των αρχαιοελληνικών μύθων και η εφαρμογή των φροϋδικών απόψεων στην διαμόρφωση του ψυχικού κόσμου του ανθρώπου στη γένεση και διαμόρφωση των μύθων. Αναγιγνώσκονται ψυχικές λειτουργίες, όπως αυτές της απώθησης, μετάθεσης, προβολής και το φαινόμενο του οιδιπόδειου συμπλέγματος. 8. Συμβιωτική φάση και αγωνία του αποχωρισμού στον μύθο. Στην ενότητα αυτή παρουσιάζονται οι έννοιες της συμβιωτικής σύγχυσης, της φάσης του αποχωρισμού και του φόβου του ευνουχισμού και η εφαρμογή τους σε χαρακτηριστικά παραδείγματα μύθων από την ησιόδεια Θεογονία. 9. Υικές αντιδράσεις στην μητρική απειλή στον μύθο. Ολοκληρώνεται η παρουσίαση της φροϋδικής ερμηνείας με την αναφορά στον τρόπο αντίδρασης των υιών στην απειλή της μητέρας. Η θεωρία εφαρμόζεται στα μυθολογικά παραδείγματα του Ορέστη, του Ηφαίστου, του Δία, του Διονύσου και του Ηρακλή. 10. Δομική ανάλυση του μύθου – Επανεξετάζοντας τον Οιδίποδα. Εξετάζονται οι βασικές αρχές της δομικής ανάλυσης των αρχαίων ελληνικών μύθων και παρουσιάζονται οι διαφορετικές ερμηνείες του μύθου του Οιδίποδα κατά τον 20ο αιώνα, όπως διατυπώθηκαν από τους Freud, Vernant, Levi-Strauss, Dodds και Lacan. 11. Γαλλική Σχολή ερμηνείας του μύθου – Ο μύθος των πέντε γενών του Ησιόδου. Παρουσιάζεται η ερμηνευτική προσέγγιση του μύθου των γενών (Έργα και ημέραι, στ. 106-201) από τον J.-P. Vernant με την βοήθεια σχηματικής απεικόνισης. 12. Διόνυσος – Ανθεστήρια. Η ενότητα μελετά την καταγωγή του Διονύσου και το περιεχόμενο της λατρείας του. Ιδιαίτερη έμφαση αποδίδεται στην γιορτή των Ανθεστηρίων καi στην σημασία καθεμιάς από τις τρεις ημέρες που την αποτελούν (Πιθοίγια, Χόες, Χύτροι).
